Tourism and Sustainable Development. A Case Study in East-Africa

Tourism and sustainable development Op deze site vind je de thesis die Gert D. in 2001 maakte in Arusha. Interessant werk dat exemplarisch kan zijn voor 'toerisme in het zuiden.' Al verschillen de omstandigheden van regio tot regio en van land tot land, de pijnpunten komen steeds terug: de macht van de internationale touroperators, hun controle over de aanvoerlijnen van het toerisme (de luchtvaartmaatschappijen) en de marketing naar de toeristen toe, m.a.w. zij bepalen voor een groot stuk waar toeristen op af komen. In de landen die toeristen ontvangen is er de corruptie bij de overheid en het gebrek aan controle en participatie van de lokale bevolking. Tenslotte de lokale kleinschalige touroperators die kampen met een gebrek aan gekwalificeerd personeel, nauwelijks kapitaal hebben om te investeren en elkaar doodconcureren in een waanzinnige prijzenslag. Deze laatsten worden vaak nog als onderaannemers tegen elkaar uitgespeeld door de internationale bedrijven.
In de twee laatste hoofdstukken wordt het voorbeeld bekeken van Longido, een Massaai dorp dat met steun van de Nederlandse ngo SNV haar eigen toerisme project kon uitbouwen. De steun werd in 2000 afgebouwd en nu functioneert het project op zichzelf. De inleidende beschrijving van de gemeenschap met haar sociale organisatie is nogal kort maar dat wordt goedgemaakt met de uitgebreide beschrijving van het project dat als belangrijkste boodschap draagt, de verantwoordelijkheid van zowel de toerist als de lokale bevolking. In tegendeel tot bij het gewone toerisme participeert die lokale bevolking en draagt er ook de vruchten van, zowel individueel als collectief. Duurzaamheid en een participatieve aanpak dus. En het werkt! Ondanks de terechte kritische bemerkingen op het einde.
(Het doet me denken aan het overlegmodel dat in het Braziliaanse Porto Alegre wordt gehanteerd)
Op de site nog wat leuke extra's zoals geluidsfragmenten van interviews en een zoekmogelijkheid doorheen de tekst van de hele tekst. De moeite alleszins.

Revival van de Zeppelin

Maartse buien en Aprilse grillen kunnen het niet meer verhelen: de lente is in het land. En zoals vanouds begint het dan te kribbelen bij velen. Want ondertussen is weer een succesvolle editie van de Landencocktail gepasseerd. Ook de Adventure Affair is voorbij, en zelfs het vakantiesalon trok weer veel volk. Iedereen heeft zijn vakantie gepland of is er volop mee bezig. Tijd om nog eens te denken aan wat andere aspecten en die vakantie te spiegelen aan de toekomst. Met andere woorden, hoe duurzaam reizen we? Kunnen de landen waar we naar toe reizen een graantje meepikken? Zullen onze kinderen ook nog de mogelijkheid hebben om die mooie, ongerepte plekken te bezoeken – ze zijn steeds dunner gezaaid. En wat met het milieu? Duurzaam toerisme geeft niet het definitieve antwoord op al deze vragen, maar als we er niet met zijn allen dringend gaan achterstaan dan is het antwoord ongetwijfeld negatief.

http://www.vakantiespiegel.nl/
Een informatieve site met heel wat erg toegankelijke teksten over wat duurzaam toerisme is en hoe we allemaal kunnen trachten onze vakantie een duurzamer karakter te geven. Het is veel tekst en het leest het best als je ze uitdrukt. Voor een aantal landen hebben ze een lijst met duurzame accommodaties en specifieke informatie over gedragscodes, mensenrechten, respect voor milieu en praktische tips.

http://www.duurzaamtoerisme.be/
Natuurlijk is er ook de kennisdatabank van het Infopunt Duurzaam Toerisme. Hier kan de die-hard terecht voor meer theoretische achtergrond.

http://www.tegastin.nl/
Elke Joker reiziger krijgt (indien beschikbaar over dat land) een boekje uit de reeks “Te Gast In” mee. De reeks heeft een eigen website.
Leuk hier is ook een nieuw initiatief voor iedereen die met kinderen op reis wil of reeds ervaringen hierover wil delen. De uitgevers zijn hierover een boek aan het samenstellen waarop je reeds kan intekenen. Binnenkort komt er ook een speciale website waar iedereen tips e.d. kwijt zal kunnen. Kijk alvast op http://www.tegastin.nl/kidsopreis.html

http://www.voetafdruk.be/
Nog nooit gehoord over de ecologische voetafdruk? Dan moet je je dringend eens informeren. Kan de aarde ons wel blijven dragen? Jij leeft, dus je gebruikt een stukje aarde. Hoeveel? Dat hangt af van wat en hoe(veel) je consumeert. Op deze planeet is ruim 11 miljard hectare grond beschikbaar om van te leven. We zijn met ongeveer 6 miljard mensen en nog een hele hoop andere levende wezens. Dat betekent dat ieder van ons recht heeft op ongeveer 1,7 hectare (is ruim 3 voetbalvelden per persoon). De gemiddelde Belg gebruikt echter 6,7 hectare per persoon (13 voetbalvelden), de Amerikaan 9,7 hectare (19 voetbalvelden). Ruim te veel dus. De landen uit het zuiden echter gebruiken minder dan waar ze recht op hebben, de Tanzaniaan zit aan 1 hectare, de Indiër doet het met slechts 0,8 hectare. Denk daar eens over na tijdens je volgende reis…
Op http://www.voetafdruk.be/html/voetafdruk/test/test.htm kan je je eigen ecologische voetafdruk laten meten.

http://www.chooseclimate.org/flying/mapcalc.html
Wil je wel eens weten wat je precies verbruikt aan energie bij je vliegtuigreis? Deze site mét heuse wereldkaart rekent het voor je uit. En pas op, het resultaat is niet voor gevoelige kijkers… Een pleidooi om even na te denken voor je weer op het vliegtuig stapt. Voor de meeste kleinere afstanden zijn er tegenwoordig trouwens wel goede alternatieven te vinden.

Overigens wordt er al een tijdje nagedacht over milieuvriendelijk luchtverkeer. Kijk maar eens op http://www.platformluchtschepen.nl/. Of wat zou je ervan zeggen om, in de nabije toekomst, de zeppelin te nemen naar Barcelona?

Mangroves en de bescherming van de tropische kusten

Iedereen die de Tsunami-berichtgeving met een enigszins kritisch oor heeft gevolgd kon zich, ondanks alle ellende, vragen stellen bij de oorzaken van de ramp. Zo werd algemeen gesteld dat de omvang van de ramp uitsluitend te wijten was aan een natuurfenomeen waaraan verder niemand iets kon verhelpen. Dat is op zijn zachts gezegd niet helemaal juist. Natuurlijk was er het ontbreken van een behoorlijk waarschuwingssysteem, als evidente kritiek. (Halvelingse berichten over de Noord-Amerikaanse marine die alles zou hebben zien aankomen maar niets communiceerde naar de landen die in gevaar verkeerden zijn wel nooit echt bevestigd...).
Anderzijds is het vooral de arme bevolking die het dichtst bij de kust woont en dus het hardst getroffen werd. Zij waren niet verzekerd en onbeschermd tegen het natuurgeweld (overigens een constante bij natuurrampen overal ter wereld waar verpauperde groepen mensen verplicht worden te gaan wonen op de kwetsbaarste plekken).
Grote hotelcomplexen daarentegen zijn steeds in handen van grote touroperatoren die vaak op allerlei manieren verzekert waren tegen rampspoed of alleszins genoeg financiële middelen kunnen mobiliseren om snel weer 'up and running' te zijn.

Eén van de grootste problemen voor al deze kuststreken is van ecologische aard: door de intensieve garnalenteelt, de overbevissing en de constante druk van bouwpromotoren en kusttoerisme werd het fragiele evenwicht van de kuststroken ernstig aangetast. Koraalriffen en magrovewouden zijn op vele plaatsen nagenoeg verdwenen. Net die ecosystemen die vroeger een efficiënte dam opwierpen tegen het watergeweld van vloedgolven. In de laatste 50 jaar verdween meer dan de helft van 's werelds mangrovewouden!
Prof. Philip Folk (VUB) weet meer over deze problematiek en pleegde er een boeiend artikel over op de website van Attac.