Een hotel in Rajasthan

De tijden zijn veranderd. Het is ongeveer veertien jaar geleden dat ik de laatste keer in India was - afgezien van een kort bezoek aan Mumbay voor het Wereld Sociaal Forum, maar dat reken ik niet mee. Toen, in 1995, vertrok ik met in mijn rugzak de lonely planet van India, een vuistdikke reis gids volgekrabbeld met annotaties en onderstreepte passages uit mijn reisvoorbereiding. Wat de realia van het reisleven aangaat, bestond die voorbereiding doorgaans uit het selecteren van de goedkoopste pensionnetjes en eetplaatsjes: de prijs was van cruciaal belang. En reserveren, dat was voor 'lozers.' Nu ligt dat wel even anders. Met twee kleine kinderen op reis naar India, dat doe je niet zomaar. Want, ondanks het veranderende imago van het subcontinent, verklaart iedereen je nog steeds voor gek.

Met een hele reeks overwegingen en bezorgdheden zeurend in mijn achterhoofd zit ik uren te surfen op zoek naar de beste prijs-kwaliteitverhouding in het hotellandschap van Rajasthan. Een grote nette kamer 'double' met twee extra bedden voor onze twee hemelbestormertjes van 5 en 6. Liefst AC want het zal warm zijn. Héél warm. 42 à 43 graden. Celcius. Een badkamer met de hygiënische normen van je eigen badkamer thuis. Als het even kan af en toe een zwembad om de hete middagen aangenaam door te brengen met de kinderen. En tenslotte, een propere keuken, want je wil geen spetterpoepen vanaf de tweede dag... En oh ja, een beetje charme is ook niet weg, je bent tenslotte op vakantie en je wil je gevoel voor esthetiek ook wat verwennen. Bovendien heb je Rajasthan aan je kinderen verkocht als een sprookjesachtig oord, dan moeten de slaapplaatsen daar ook aan beantwoorden... Vroeger vertrok je met enkel de reisgids in aanslag en liep je gewoon bij de slaapplaatjes langs die je had aangeduid in het boek. Een lege matras, min of meer proper, wat gemeenschappelijk sanitair in de buurt (mocht een gat in de grond zijn) en eventueel nog een treffelijk Indiaas ontbijt en het was al lang goed.

Op voorhand langs lopen, dat gaat niet, dus reserveren maar. Want je wilt het niet meemaken dat je 's avonds laat aankomt in het drukke Delhi of Jaipur, met twee huilende kinderen, dat je vervolgens je partner alleen moet achterlaten met die twee om ergens in de stad op zoek te gaan naar een deftige plaats om te slapen... om ten einde raad en een kot in de nacht terecht te komen in een onpersoonlijk monsterhotel zoals de Tai Oberon met monsterlijke prijzen. Bovendien is er nog ander argument: het maken van duurzame keuzes: dus geen monsterhotels met dito voetafdruk maar integendeel kleinere hotelletjes die goed bezig zijn op vlak van milieu, die lokaal ingebed zijn en waarmee je de lokale economie steunt. En het goede nieuws is, dat je de witte raven meer en meer vindt. Het kan dus, trouw blijven aan je reisprincipes, ook wanneer je met kinderen op reis bent. Want de goede keuze is vandaag de dag ook één die op het internet terug te vinden is. En met sites zoals tripadvisor e.a. is de sociale controle nog nooit zo groot geweest. Want je zal maar afgebroken worden door bezoekers als hotel... de druk om jezelf te verbeteren is ongetwijfeld groot.

Een ander probleem dan: het vervoer. India is waanzinnig groot, de afstanden bijgevolg adembenemend en het transport nauwelijks die naam waardig. Ola, dat klopt natuurlijk niet helemaal. Zoals overal in het zuiden zijn er overal bussen, tot in het hol van Pluto op het diepe platteland. Je raakt dus overal wel, en die bussen heb je in alle maten en soorten en klassen. En de treinen, ah, de Indiase treinen! Wellicht het grootste treinnetwerk ter wereld en in tegenstelling tot wat je zou denken rijden er tussen grote steden eerste klasse treinen met alle comfort dat je hier in Europa zou verwachten. Ja zelfs mooier en properder dan hier... En wat blijkt, via de website van de Indiase spoorwegen kan je tegenwoordig alle treinen bekijken, van de Shatabdi over de Ashram tot de Chetak express. De nummer van de trein, de negen verschillende klassen, het traject en de uurregeling. Je kan zelfs on-line plaatsen reserveren. We zijn ver weg van dertien jaar geleden toen ik enkele uren stond aan te schuiven in de giganteske Chhatrapati Shivaji trein terminal in Mumbay, terwijl proberend wijs te raken uit het bekende boekje 'trains at a glance,' een klassieker in India die het in gedrukte aantallen waarschijnlijk slechts nipt moet afleggen tegen de Bijbel.

Ondertussen ligt heel ons traject vast. We hebben reservaties in leuke hotels voor heel de reis. Niet avontuurlijk? Allerminst. Want nu kunnen we ons concentreren op het echte avontuur: ons met hart en ziel onderdompelen in het India van vandaag - en onze kinderen een onvergetelijke ervaring mee laten beleven.