Britse onderzoekers van het Tyndall Centre for Climate Change Research, een Britse onderzoeksinstelling die zich toelegt op klimaatverandering, hebben een handboek geschreven vol met weetjes en praktische tips voor kleine eilanden om zich te wapenen tegen de voor hen catastrofale gevolgen van de klimaatverandering. Ze halen toerisme aan als één van de mogelijkheden voor een duurzame ontwikkeling.
Een greep uit de beleidssuggesties die de komende jaren het verschil kunnen maken:
* Dwing bouwpromotoren en hotelmaatschappijen verder van de kust te bouwen, en plan benedenverdiepingen die rustig mogen overstromen
* Investeer in infrastructuur voor toeristen die lang blijven (vliegreizen zullen immers waarschijnlijk duurder worden door eco-toeslagen)
* Zet campagnes op die toeristen ertoe aanzetten hun regeringen aan te spreken op de klimaatproblematiek (de rijke landen zijn nog altijd de grootste producenten van de broeikasgassen die de klimaatverandering veroorzaken)
* Verplicht het gebruik van gezuiverd afvalwater in plaats van grondwater voor de irrigatie van golfterreinen en tuinen
Survivalhandboek voor kleine eilanden (IPS)
zaterdag, november 26, 2005
woensdag, oktober 19, 2005
Ngo’s, bedrijven en regeringen samen voor schonere Middellandse
ATHENE, 13 oktober (IPS) - Een netwerk van ngo's, nationale regeringen, bedrijven, regionale organisaties en internationale organen uit 19 landen wil de Middellandse Zee schoner maken. Dat is dringend nodig: door een gebrek aan waterzuiveringsinstallaties is de Middellandse Zee nog steeds een open riool.
De 435 miljoen inwoners en de jaarlijks ruim 200 miljoen toeristen in het gebied maken een potje van de Middellandse Zee. Momenteel bezit bijna de helft van de steden in de Mediterrane regio geen voorzieningen voor afvalwaterzuivering, zo bleek deze week op een conferentie over de Middellandse Zee in Athene. Volgens het Wereld Natuur Fonds gaat 80 procent van het afvalwater ongezuiverd in zee.
Afvalwater is niet de enige bron van vervuiling. Uit cijfers van het Programma voor Belasting en Controle van Vervuiling in de Middellandse Zee-regio (MedPol) in Athene blijkt dat kustbewoners jaarlijks 254 kilo afval per persoon in zee dumpen. En ongeveer zestig raffinaderijen dumpen jaarlijks 20.000 ton olie in de azuurblauwe droom.
Na afloop van de conferentie richtten ngo's, plaatselijke overheden, bedrijven en regeringen een "Mediterraans Platform" op om mee te werken aan nationale actieplannen om de vervuiling in te dijken. Elk land in het gebied heeft in die plannen eigen prioriteiten gelegd en doelstellingen vastgelegd. Tot ongenoegen van diverse milieuactivisten gebeurde dat zonder hen te raadplegen.
Het nieuwe netwerk legt sterk de nadruk op het gebruik van schone technologie om minder afval te produceren. Bedrijven zouden aangemoedigd moeten worden om oplossingen te bedenken. "Wij hebben daar niets op tegen, maar we moeten financiële steun krijgen", zegt Hicham Abou Jaoude van de Vereniging van Libanese Industriëlen.
De plaatselijke autoriteiten willen in de eerste plaats rioleringen en waterzuiveringsinstallaties bouwen en aan afvalbeheer doen, zegt Joan Parpal, het hoofd van MedCities, een netwerk van plaatselijke overheden van 25 Mediterrane steden met hoofdzetel in Barcelona. (ADR/MM)
De 435 miljoen inwoners en de jaarlijks ruim 200 miljoen toeristen in het gebied maken een potje van de Middellandse Zee. Momenteel bezit bijna de helft van de steden in de Mediterrane regio geen voorzieningen voor afvalwaterzuivering, zo bleek deze week op een conferentie over de Middellandse Zee in Athene. Volgens het Wereld Natuur Fonds gaat 80 procent van het afvalwater ongezuiverd in zee.
Afvalwater is niet de enige bron van vervuiling. Uit cijfers van het Programma voor Belasting en Controle van Vervuiling in de Middellandse Zee-regio (MedPol) in Athene blijkt dat kustbewoners jaarlijks 254 kilo afval per persoon in zee dumpen. En ongeveer zestig raffinaderijen dumpen jaarlijks 20.000 ton olie in de azuurblauwe droom.
Na afloop van de conferentie richtten ngo's, plaatselijke overheden, bedrijven en regeringen een "Mediterraans Platform" op om mee te werken aan nationale actieplannen om de vervuiling in te dijken. Elk land in het gebied heeft in die plannen eigen prioriteiten gelegd en doelstellingen vastgelegd. Tot ongenoegen van diverse milieuactivisten gebeurde dat zonder hen te raadplegen.
Het nieuwe netwerk legt sterk de nadruk op het gebruik van schone technologie om minder afval te produceren. Bedrijven zouden aangemoedigd moeten worden om oplossingen te bedenken. "Wij hebben daar niets op tegen, maar we moeten financiële steun krijgen", zegt Hicham Abou Jaoude van de Vereniging van Libanese Industriëlen.
De plaatselijke autoriteiten willen in de eerste plaats rioleringen en waterzuiveringsinstallaties bouwen en aan afvalbeheer doen, zegt Joan Parpal, het hoofd van MedCities, een netwerk van plaatselijke overheden van 25 Mediterrane steden met hoofdzetel in Barcelona. (ADR/MM)
maandag, oktober 03, 2005
Toerisme naar Oeganda in de afgelopen 5 jaar verdubbeld
Tegen een achtergrond van een herstel van de wildpopulatie en verbetering van de veiligheidssituatie is het aantal toeristen dat Oeganda bezoekt in de afgelopen jaar 5 jaar verdubbeld. Dat meldt de Uganda Wildlife Authority (UWA).
Ook toerisme van buitenlanders die in Oeganda wonen als ook toerisme van Oegandezen zelf is de afgelopen jaren ook sterk toegenomen.
Het aantal toeristen dat het natuurreservaat Murchison Falls bezoekt, gelegen in het noordwesten van Oeganda, is toegenomen van 23.000 in het jaar 2000 tot 44.000 in 2004.
Dat is opmerkelijk gezien de veiligheidssituatie juist in het noorden van Oeganda nog steeds als heel slecht wordt beoordeeld. Al 19 jaar vecht het Oegandese leger hier tegen de rebellen van het Verzetsleger van de Heer, onder aanvoering van Joseph Kony.
In de jaren 60 en 70 gold Murchison Falls als een toeristische topattractie. De oorlog met de rebellen heeft zware schade toegebracht aan de wildstand. Die is zich nu weer aan het herstellen.
De rangers in Murchison Falls geven op dit moment voor het park en schatting door van 1000 tot 1200 olifanten, 8000 tot 10.000 nijlpaarden, 600 tot 700 giraffen en 6000 tot 7000 buffels.
Ook toerisme van buitenlanders die in Oeganda wonen als ook toerisme van Oegandezen zelf is de afgelopen jaren ook sterk toegenomen.
Het aantal toeristen dat het natuurreservaat Murchison Falls bezoekt, gelegen in het noordwesten van Oeganda, is toegenomen van 23.000 in het jaar 2000 tot 44.000 in 2004.
Dat is opmerkelijk gezien de veiligheidssituatie juist in het noorden van Oeganda nog steeds als heel slecht wordt beoordeeld. Al 19 jaar vecht het Oegandese leger hier tegen de rebellen van het Verzetsleger van de Heer, onder aanvoering van Joseph Kony.
In de jaren 60 en 70 gold Murchison Falls als een toeristische topattractie. De oorlog met de rebellen heeft zware schade toegebracht aan de wildstand. Die is zich nu weer aan het herstellen.
De rangers in Murchison Falls geven op dit moment voor het park en schatting door van 1000 tot 1200 olifanten, 8000 tot 10.000 nijlpaarden, 600 tot 700 giraffen en 6000 tot 7000 buffels.
Verboden je gsm mee te nemen op reis
(De Morgen 3-10) Het Britse reisagentschap Adventure Company verbiedt zijn klanten een gsm mee te nemen naar de avontuurlijke bestemmingen waar het vakanties organiseert.
De touroperator doet dat niet omdat gsm’s gevaarlijk zouden zijn of voortdurend gestolen worden, maar wel omdat ze vervelend zijn en de rust verstoren. De maatregel wordt getroffen nadat de reisagent talloze klachten had gekregen van reizigers die hun dure en eenmalige bezoek aan de schatkamer van Petra in Jordanië of de Machu Picchu in Peru verpest zagen door het voortdurende belgerinkel uit de reistas van medereizigers.
“Ik heb het zelf meegemaakt, toen we met een groep het Inca-pad volgden om bij Machu Picchu een zonsopgang mee te maken, terwijl net dan een gsm afgaat”, zegt Mark Wright, bedrijfsleider van Adventure Company in The Sunday Telegraph.
“Zoiets gebeurt overal, ook op de mooiste plaatsen ter wereld. Mensen gaan met ons mee omdat ze de dagelijkse sleur achter zich willen laten. Omdat onze reizen behoorlijk duur zijn en mensen meestal maar een keer in hun leven zo’n trip maken, hebben we besloten om de gsm gewoon te verbieden.”
Op de komende trip naar Nepal zal het verbod gelden en ook op de reizen naar Peru, Marokko, IJsland, India, Spanje, de Kilimanjaro, Namibië, Jordanië en de Galápagos is een gsm uit den boze. De actie krijgt de steun van de vereniging voor reisagenten in Groot-Brittannië.
De touroperator doet dat niet omdat gsm’s gevaarlijk zouden zijn of voortdurend gestolen worden, maar wel omdat ze vervelend zijn en de rust verstoren. De maatregel wordt getroffen nadat de reisagent talloze klachten had gekregen van reizigers die hun dure en eenmalige bezoek aan de schatkamer van Petra in Jordanië of de Machu Picchu in Peru verpest zagen door het voortdurende belgerinkel uit de reistas van medereizigers.
“Ik heb het zelf meegemaakt, toen we met een groep het Inca-pad volgden om bij Machu Picchu een zonsopgang mee te maken, terwijl net dan een gsm afgaat”, zegt Mark Wright, bedrijfsleider van Adventure Company in The Sunday Telegraph.
“Zoiets gebeurt overal, ook op de mooiste plaatsen ter wereld. Mensen gaan met ons mee omdat ze de dagelijkse sleur achter zich willen laten. Omdat onze reizen behoorlijk duur zijn en mensen meestal maar een keer in hun leven zo’n trip maken, hebben we besloten om de gsm gewoon te verbieden.”
Op de komende trip naar Nepal zal het verbod gelden en ook op de reizen naar Peru, Marokko, IJsland, India, Spanje, de Kilimanjaro, Namibië, Jordanië en de Galápagos is een gsm uit den boze. De actie krijgt de steun van de vereniging voor reisagenten in Groot-Brittannië.
vrijdag, september 16, 2005
Enkele berichten uit Angola, Congo en Zuid-Afrika
Toerisme in Angola bestaat weer
In 2004 heeft toerisme in Angola bijna 100 miljoen dollar opgebracht. Het aantal bezoekers steeg van 106.000 in 2003 naar 194.000 in 2004, een plus van 82 procent. De meeste bezoekers komen uit Portugal, gevolgd door Zuid-Afrika, Frankrijk, Verenigde Staten, Engeland en Brazilië. Dit heeft de Paulino Baptista, minister van toerisme bekend gemaakt. Hij zei dat 51.000 mensen een baan vinden in de toeristische sector.
Angola kende meer dan 20 jaar burgeroorlog. Sinds 2002 is er vrede. Langzaam aan gaat het beter in het land. Verrerweg de belangrijkste motor achter de groei is de olie-export. In 2002 groeide de economie met 15,3 procent. Klik hier voor meer feiten en cijfers over Angola.
Nijlpaardenpopulatie Congo neemt sterk af
Nijlpaarden in het Nationale Park Virunga in Congo, waar ooit de grootste populatie nijlpaarden ter wereld woonde, worden bedreigd met uitsterven. Nieuwe luchtfoto's laten zien dat er in het park nog slechts 887 nijlpaarden leven. Twee jaar geleden waren dat er nog ruim 1300, zo meldde maandag het Wereld Natuur Fonds in een verklaring. Dertig jaar geleden woonden er in het gebied meer dan 29.000 hippopotamussen.
Stroperij is de belangrijkste oorzaak van de sterke afname van het aantal dieren. Zowel lokale stropers als militairen en militieleden maken zich daaraan schuldig. Zij zwerven volgens het WWF in het beschermde park rond zonder eten of soldij. ,,Een recept voor een ramp'', aldus de organisatie. De nijlpaarden worden meestal gedood om hun tanden, die veel geld opbrengen op de illegale ivoormarkt.
De daling van de nijlpaardenpopulatie vormt ook een gevaar voor de lokale economie. Een groot deel van de bevolking in het gebied is afhankelijk van vis uit Lake Edward. Het meer levert veel vis, omdat de uitwerpselen van de nijlpaarden die daar baden veel voedingsstoffen bevatten. Als het aantal nijlpaarden afneemt, zal ook de visstand daaronder lijden. Bron: Wereld Natuur Fonds
Zuid-Afrika: meer toeristen, minder inkomsten
In Zuid-Afrika maken bedrijven in de toeristische sector zich zorgen over het uitgavenpatroon van de buitenlandse toeristen die het land bezoeken. Dat uitgavenpatroon is dalende, ook daalt het gemiddelde aantal dagen dat Zuid-Afrika wordt bezocht. De oorzaak ligt in de samenstelling van het inkomend toerisme.
In 2004 ontving Zuid-Afrika 6,7 miljoen toeristen, waarvan 4,6 miljoen uit Afrikaanse landen, de meesten uit buurlanden Lesotho, Swaziland, Zimbabwe and Botswana. Het aantal bezoekers uit Afrika, het Middenoosten, Azië, Amerika en Australië nam toe maar het aantal Europeanen dat Zuid-Afrika bezocht daalde met 2,4 procent.
De Aziatische groei zit vooral in toename van toerisme uit China. De Chinezen boeken vaak pakketreizen en beschikken over een relatief beperk budget.
In 2004 heeft toerisme in Angola bijna 100 miljoen dollar opgebracht. Het aantal bezoekers steeg van 106.000 in 2003 naar 194.000 in 2004, een plus van 82 procent. De meeste bezoekers komen uit Portugal, gevolgd door Zuid-Afrika, Frankrijk, Verenigde Staten, Engeland en Brazilië. Dit heeft de Paulino Baptista, minister van toerisme bekend gemaakt. Hij zei dat 51.000 mensen een baan vinden in de toeristische sector.
Angola kende meer dan 20 jaar burgeroorlog. Sinds 2002 is er vrede. Langzaam aan gaat het beter in het land. Verrerweg de belangrijkste motor achter de groei is de olie-export. In 2002 groeide de economie met 15,3 procent. Klik hier voor meer feiten en cijfers over Angola.
Nijlpaardenpopulatie Congo neemt sterk af
Nijlpaarden in het Nationale Park Virunga in Congo, waar ooit de grootste populatie nijlpaarden ter wereld woonde, worden bedreigd met uitsterven. Nieuwe luchtfoto's laten zien dat er in het park nog slechts 887 nijlpaarden leven. Twee jaar geleden waren dat er nog ruim 1300, zo meldde maandag het Wereld Natuur Fonds in een verklaring. Dertig jaar geleden woonden er in het gebied meer dan 29.000 hippopotamussen.
Stroperij is de belangrijkste oorzaak van de sterke afname van het aantal dieren. Zowel lokale stropers als militairen en militieleden maken zich daaraan schuldig. Zij zwerven volgens het WWF in het beschermde park rond zonder eten of soldij. ,,Een recept voor een ramp'', aldus de organisatie. De nijlpaarden worden meestal gedood om hun tanden, die veel geld opbrengen op de illegale ivoormarkt.
De daling van de nijlpaardenpopulatie vormt ook een gevaar voor de lokale economie. Een groot deel van de bevolking in het gebied is afhankelijk van vis uit Lake Edward. Het meer levert veel vis, omdat de uitwerpselen van de nijlpaarden die daar baden veel voedingsstoffen bevatten. Als het aantal nijlpaarden afneemt, zal ook de visstand daaronder lijden. Bron: Wereld Natuur Fonds
Zuid-Afrika: meer toeristen, minder inkomsten
In Zuid-Afrika maken bedrijven in de toeristische sector zich zorgen over het uitgavenpatroon van de buitenlandse toeristen die het land bezoeken. Dat uitgavenpatroon is dalende, ook daalt het gemiddelde aantal dagen dat Zuid-Afrika wordt bezocht. De oorzaak ligt in de samenstelling van het inkomend toerisme.
In 2004 ontving Zuid-Afrika 6,7 miljoen toeristen, waarvan 4,6 miljoen uit Afrikaanse landen, de meesten uit buurlanden Lesotho, Swaziland, Zimbabwe and Botswana. Het aantal bezoekers uit Afrika, het Middenoosten, Azië, Amerika en Australië nam toe maar het aantal Europeanen dat Zuid-Afrika bezocht daalde met 2,4 procent.
De Aziatische groei zit vooral in toename van toerisme uit China. De Chinezen boeken vaak pakketreizen en beschikken over een relatief beperk budget.
dinsdag, september 13, 2005
Kameroen wil inzetten op toerisme
Toerisme is voor veel Afrikaanse landen een aantrekkelijke inkomstenbron. Bekende toeristenbestemmingen als Zuid-Afrika, Egypte, Kenia, Tanzania en Botswana staan al jarenlang stevig op de kaart. Andere landen willen zich ook graag als een toeristische bestemming ontwikkelen. Een van die landen is Kameroen.
Afgelopen week heeft in hoofdstad Yaoundé de derde National Tourism Board plaatsgevonden, voorgezeten door minister president Ephraim Inoni. In zijn openingstoespraak benadrukte hij het belang van toerisme voor de ontwikkeling van Kameroen. Hij zei dat toeristen die Kameroen bezoeken betoverd worden door al het moois dat Kameroen toeristen te bieden heeft. Tegelijkertijd zijn er tal van problemen die de ontwikkeling van toerisme belemmeren. Inoni noemde onvoldoende gastvrijheid naar toeristen toe bij zowel de Kameroenese bevolking als ook bij het ambtenarenapparaat, onveiligheid, de moeilijkheden bij het verkrijgen van een visum, het grote aantal roadblocks en een te lage kwaliteit van vervoer, hotels en restaurants.
Het zou al helpen als er meer inspanningen werden gedaan naar het betrekken van de bevolking bij al die plannen.
Afgelopen week heeft in hoofdstad Yaoundé de derde National Tourism Board plaatsgevonden, voorgezeten door minister president Ephraim Inoni. In zijn openingstoespraak benadrukte hij het belang van toerisme voor de ontwikkeling van Kameroen. Hij zei dat toeristen die Kameroen bezoeken betoverd worden door al het moois dat Kameroen toeristen te bieden heeft. Tegelijkertijd zijn er tal van problemen die de ontwikkeling van toerisme belemmeren. Inoni noemde onvoldoende gastvrijheid naar toeristen toe bij zowel de Kameroenese bevolking als ook bij het ambtenarenapparaat, onveiligheid, de moeilijkheden bij het verkrijgen van een visum, het grote aantal roadblocks en een te lage kwaliteit van vervoer, hotels en restaurants.
Het zou al helpen als er meer inspanningen werden gedaan naar het betrekken van de bevolking bij al die plannen.
vrijdag, september 02, 2005
Marokko beschermt nieuwe moerasgebieden
De Marokkaanse overheid heeft besloten om 20 moerasgebieden, ofwel Wetlands, aan te wijzen als beschermd natuurgebied.
Deze nieuwe plaatsen zullen aan de vier plaatsen worden toegevoegd die al worden beschermd. In totaal gaat het om een gebied van 243 duizend hectare. Het nieuwe beschermde natuurgebied, onder meer het Complexe du bas Loukkos, de Embouchure de l'oued Dr'a, de Embouchure de la Moulouya, bevatten zoute moerassen die een belangrijke rol spelen als toevluchtsoord voor migrerende vogels. De natuurgebieden trekken vele zeer zeldzame vogels. Bedreigingen voor de wetlands zijn overconsumptie van water, in het bijzonder door landbouw en toerisme, en verontreiniging door de industrie en landbouw. 'De benoeming van deze nieuwe plaatsen zal bijdragen tot het bewaren van deze zeer belangrijke moeraslandgebieden in Marokko', zegt een medewerker van het Wereld Natuur Fonds. Het WWF is een belangrijke sponsor van het project.
Deze nieuwe plaatsen zullen aan de vier plaatsen worden toegevoegd die al worden beschermd. In totaal gaat het om een gebied van 243 duizend hectare. Het nieuwe beschermde natuurgebied, onder meer het Complexe du bas Loukkos, de Embouchure de l'oued Dr'a, de Embouchure de la Moulouya, bevatten zoute moerassen die een belangrijke rol spelen als toevluchtsoord voor migrerende vogels. De natuurgebieden trekken vele zeer zeldzame vogels. Bedreigingen voor de wetlands zijn overconsumptie van water, in het bijzonder door landbouw en toerisme, en verontreiniging door de industrie en landbouw. 'De benoeming van deze nieuwe plaatsen zal bijdragen tot het bewaren van deze zeer belangrijke moeraslandgebieden in Marokko', zegt een medewerker van het Wereld Natuur Fonds. Het WWF is een belangrijke sponsor van het project.
donderdag, augustus 18, 2005
Karavaan gastheer van jaarlijkse TEN bijeenkomst
Het was een hele eer voor Karavaan: het organiseren van de jaarlijkse internationale TEN-meeting. TEN is een Europees netwerk van organisaties die op één of andere manier met duurzaam toerisme bezig zijn. Daaronder heb je ngo’s (niet-gouvernementele organisaties) die zich uitsluitend met studie- en lobbywerk bezig houden. Anderen zijn heuse campagne organisaties die naast lobbywerk ook aan bewustmaking en educatie doen. En dan heb je nog de socio-culturele organisaties, die zelf reizen en duurzaam toerisme activiteiten organiseren. Net zoals Karavaan natuurlijk, al enkele jaren prominent lid van het netwerk.
Een internationale groep zoals TEN een (lang) weekend onderdak en vergaderfaciliteiten bieden, dat is natuurlijk een kolfje naar de hand van het Karavaan secretariaat. En zo kwam het dat we die Vrijdag 17 juni in Dworp de crème de la crème van duurzaam toerisme specialisten bij elkaar hadden, zeg maar gerust op de wereld.
Zon, zand, zee en … sweatshops…
Ondanks de verschillende focus en opzet van alle organisaties, je merkt dat we toch allemaal hetzelfde willen: een rechtvaardige wereldorde, waarin toerisme een belangrijke rol speelt als facilitator van ontmoetingen. Een eerlijk toerisme waarvan een substantieel deel van de winsten ten goede komt aan de ontvangende landen en zijn bewoners. Een toerisme dat lokale bewoners nog steeds toelaat eigen keuzes te maken. Een toerisme tenslotte dat zowel deelnemers als ontvangers in hun cultuur respecteert.
Allemaal objectieven waarvan je kan zeggen dat er nog veel schort aan de realiteit op het terrein. Uit een onderzoek van de Britse ngo Tourism Concern blijkt dat het op vele plaatsen triest gesteld is met de arbeidsvoorwaarden van toeristisch personeel in het Zuiden. Van de niet minder dan 220 miljoen mensen die wereldwijd werken in de sector (de grootste industrie ter wereld!) zijn er miljoenen die nauwelijks genoeg verdienen om hun families te onderhouden. Daarvoor moeten ze onmogelijk lange uren werken en verblijven in slechte omstandigheden. Degelijke werkcontracten zijn vaak onbestaande en ondersteuning door vakbonden verboden. Naast de werkomstandigheden van mensen die echt tewerkgesteld zijn in het toerisme is er het gegeven dat weinig landen in het zuiden erin slagen om echt vooruit te komen met de buitenlandse deviezen die ze vangen. Zo vertelt Guyonne James van Tourism Concern dat een land zoals de Malediven er niet in slaagt de extreme armoede van haar bevolking te verlichten, ondanks het feit dat er via haar belangrijkste industrie, het toerisme, veel geld wordt verdient. Waar blijven dan al die dollars dan? De gewone Maldiviër die dagelijks in de rij moet staan voor vers water weet het niet. De realiteit is dat het overgrote deel van het geld het land weer uit verdwijnt, meer nog, wat de klanten betalen, bereikt het land in kwestie nauwelijks.
Met de resultaten van het onderzoek naar arbeidsomstandigheden zette Tourism Concern “Sun, sand, sea and… Sweathops” op. Doel van de campagne: via publieke druk overheden onder druk zetten alsook het selecte kransje van internationale touroperators die het grootste deel van de handel controleren. In het kader van deze campagne stuurde Tourism Concern een aantal topfotografen op pad in de landen waar het onderzoek plaats vond. Resultaat is een verbluffende tentoonstelling die tijdens ons jubileumjaar in 2007 (35 jaar Karavaan !) naar hier komt. De fototentoonstelling wordt één van de hoogtepunten tijdens het feestjaar en alvast één van de concrete samenwerkingen in het TEN netwerk.
Een Ander Toerisme is mogelijk!
Ondertussen heeft het thema ook de agenda van de andersglobalisten bereikt. Zo vertelt Ranjan Solomon van de Ecumenical Coalition on Tourism (ECOT), de enige waarnemer die geen lid is van het TEN-netwerk, hoe ze dit jaar voor de eerste keer een permanente duurzaam toerisme tent hebben opgezet tijdens het vijfde Wereld Sociaal Forum (WSF) in Porto Alegre. Onder de slogan “Een ander toerisme is mogelijk” kwam het nieuwbakken netwerk “Global Tourism Interventions Forum” (GTIF) samen. GTIF zag het levenslicht een jaar ervoor, tijdens het WSF in Mumbay, waar verschillende organisaties van het Europese TEN netwerk aanwezig waren. Het nieuwe internationale netwerk focuste op een 6-tal onderwerpen: impact van toerisme op het leven van vrouwen, vrije handel en toerisme, eilanden en kustregio’s (met speciale referentie naar de Tsunami), strategieën tegen negatieve impacts van toerisme, de visie van de wereldbank en lokaal ingebed toerisme als middel tegen armoede.
ECOT is een ngo gevestigd in Thailand en produceert aan de lopende band studies en rapporten waar campagne ngo’s mee aan de slag gaan. Eén van hun belangrijkste sponsors is Tourism Watch, een afdeling van het Duitse EED, zeg maar de Broederlijk Delen van Duitsland.
Maar ook nationale overheden beginnen het belang van duurzaam toerisme in te zien. Zo zegt Christine Plüss van het Zwitserse Arbeitskreis, een kleine campagne-ngo uit Bazel. Ze nam onlangs vier journalisten mee naar Zuid-Afrika waar de “Guidelines for responsible tourism development” werden opgesteld. Met deze officiële richtlijnen zet Zuid-Afrika definitief de koers uit naar aan duurzame ontwikkeling van haar toerisme industrie. De private sector wordt daarin aangezet om samen te werken met de lokale bevolking. Meer nog, als de toerisme industrie op enigerlei wil ondersteund worden door de overheid dan moet ze deze richtlijnen volgen. Belangrijkste innovatie daarin is de erkenning van de lokale bevolking als partij in de uitbouw van het toerisme. De volledige richtlijnen zijn terug te vinden op http://www.environment.gov.za/.
Ook Renzo en Martha van RAM hebben nieuws te melden. RAM is onze evenknie in Italië, tenminste wat de reizen betreft. Ze zijn erin geslaagd een partnerschap aan te gaan met het Italiaanse netwerk van fair trade winkels, wat bij ons de wereldwinkels zijn. Binnenkort komen er in al deze winkels een duurzaam toerisme stand met campagnemateriaal en promotie voor duurzaam toerisme initiatieven. Bovendien krijgen alle winkeluitbaters een vorming in duurzaam toerisme zodat ze klanten kunnen uitleggen waarover het gaat.
Hiermee is meteen de link gelegd naar eerlijke handel, een begrip dat ook voor toerisme opgaat en dat een belangrijke bijdrage kan leveren bij het invullen van handelsrelaties tussen landen.
Vooral lokaal toerisme is omvergeblazen door de Tsunami
Een ‘hot topic’ was de invloed van de Tsunami op het toerisme in Zuid-Oost Azië. Zoals steeds zijn het vooral de kleine lokale ondernemers die het zonder enige steun moeten stellen. In veel gevallen worden ze zelfs tegengewerkt. Uit vele landen komen alarmerende geluiden die zeggen dat ervan geprofiteerd wordt om de lucratieve kuststroken schoon te vegen en uit te verkopen aan buitenlandse investeerders. Regionale en lokale autoriteiten staan onder enorme druk, in alle getroffen landen.
In Sri Lanka is sprake van een brede bufferzone langs de kust waar niet meer mag gebouwd worden. Waar het massaal binnen gestroomde geld is gebleven voor de wederopbouw weet niemand zeker. Andere berichten verhalen over vluchtelingen van de oorlog die vroeger hun kampen op de stranden bouwden en nu alles kwijt zijn. Het niemandsland waar ze verbleven komt nu plots in handen van buitenlandse bedrijven.
En dat allemaal ondanks het programma dat is opgesteld door de Wereld Toerisme Organisatie, een programma waar niets op aan te merken is. Maar zoals vaak bij VN-programma’s schort het aan implementatie en procedures.
Bij wijze van ontspanning kon de internationale groep zaterdagavond kennismaken met de werking van Karavaan op de ledendag. De lofbetuigingen waren niet van de lucht: “zo goed georganiseerd, zoveel vrijwilligers in de weer om het allemaal vlot te laten verlopen, wat een dynamische organisatie hebben jullie…!” En zo is het. We mogen daar verdomd trots op zijn.
Een internationale groep zoals TEN een (lang) weekend onderdak en vergaderfaciliteiten bieden, dat is natuurlijk een kolfje naar de hand van het Karavaan secretariaat. En zo kwam het dat we die Vrijdag 17 juni in Dworp de crème de la crème van duurzaam toerisme specialisten bij elkaar hadden, zeg maar gerust op de wereld.
Zon, zand, zee en … sweatshops…
Ondanks de verschillende focus en opzet van alle organisaties, je merkt dat we toch allemaal hetzelfde willen: een rechtvaardige wereldorde, waarin toerisme een belangrijke rol speelt als facilitator van ontmoetingen. Een eerlijk toerisme waarvan een substantieel deel van de winsten ten goede komt aan de ontvangende landen en zijn bewoners. Een toerisme dat lokale bewoners nog steeds toelaat eigen keuzes te maken. Een toerisme tenslotte dat zowel deelnemers als ontvangers in hun cultuur respecteert.
Allemaal objectieven waarvan je kan zeggen dat er nog veel schort aan de realiteit op het terrein. Uit een onderzoek van de Britse ngo Tourism Concern blijkt dat het op vele plaatsen triest gesteld is met de arbeidsvoorwaarden van toeristisch personeel in het Zuiden. Van de niet minder dan 220 miljoen mensen die wereldwijd werken in de sector (de grootste industrie ter wereld!) zijn er miljoenen die nauwelijks genoeg verdienen om hun families te onderhouden. Daarvoor moeten ze onmogelijk lange uren werken en verblijven in slechte omstandigheden. Degelijke werkcontracten zijn vaak onbestaande en ondersteuning door vakbonden verboden. Naast de werkomstandigheden van mensen die echt tewerkgesteld zijn in het toerisme is er het gegeven dat weinig landen in het zuiden erin slagen om echt vooruit te komen met de buitenlandse deviezen die ze vangen. Zo vertelt Guyonne James van Tourism Concern dat een land zoals de Malediven er niet in slaagt de extreme armoede van haar bevolking te verlichten, ondanks het feit dat er via haar belangrijkste industrie, het toerisme, veel geld wordt verdient. Waar blijven dan al die dollars dan? De gewone Maldiviër die dagelijks in de rij moet staan voor vers water weet het niet. De realiteit is dat het overgrote deel van het geld het land weer uit verdwijnt, meer nog, wat de klanten betalen, bereikt het land in kwestie nauwelijks.
Met de resultaten van het onderzoek naar arbeidsomstandigheden zette Tourism Concern “Sun, sand, sea and… Sweathops” op. Doel van de campagne: via publieke druk overheden onder druk zetten alsook het selecte kransje van internationale touroperators die het grootste deel van de handel controleren. In het kader van deze campagne stuurde Tourism Concern een aantal topfotografen op pad in de landen waar het onderzoek plaats vond. Resultaat is een verbluffende tentoonstelling die tijdens ons jubileumjaar in 2007 (35 jaar Karavaan !) naar hier komt. De fototentoonstelling wordt één van de hoogtepunten tijdens het feestjaar en alvast één van de concrete samenwerkingen in het TEN netwerk.
Een Ander Toerisme is mogelijk!
Ondertussen heeft het thema ook de agenda van de andersglobalisten bereikt. Zo vertelt Ranjan Solomon van de Ecumenical Coalition on Tourism (ECOT), de enige waarnemer die geen lid is van het TEN-netwerk, hoe ze dit jaar voor de eerste keer een permanente duurzaam toerisme tent hebben opgezet tijdens het vijfde Wereld Sociaal Forum (WSF) in Porto Alegre. Onder de slogan “Een ander toerisme is mogelijk” kwam het nieuwbakken netwerk “Global Tourism Interventions Forum” (GTIF) samen. GTIF zag het levenslicht een jaar ervoor, tijdens het WSF in Mumbay, waar verschillende organisaties van het Europese TEN netwerk aanwezig waren. Het nieuwe internationale netwerk focuste op een 6-tal onderwerpen: impact van toerisme op het leven van vrouwen, vrije handel en toerisme, eilanden en kustregio’s (met speciale referentie naar de Tsunami), strategieën tegen negatieve impacts van toerisme, de visie van de wereldbank en lokaal ingebed toerisme als middel tegen armoede.
ECOT is een ngo gevestigd in Thailand en produceert aan de lopende band studies en rapporten waar campagne ngo’s mee aan de slag gaan. Eén van hun belangrijkste sponsors is Tourism Watch, een afdeling van het Duitse EED, zeg maar de Broederlijk Delen van Duitsland.
Maar ook nationale overheden beginnen het belang van duurzaam toerisme in te zien. Zo zegt Christine Plüss van het Zwitserse Arbeitskreis, een kleine campagne-ngo uit Bazel. Ze nam onlangs vier journalisten mee naar Zuid-Afrika waar de “Guidelines for responsible tourism development” werden opgesteld. Met deze officiële richtlijnen zet Zuid-Afrika definitief de koers uit naar aan duurzame ontwikkeling van haar toerisme industrie. De private sector wordt daarin aangezet om samen te werken met de lokale bevolking. Meer nog, als de toerisme industrie op enigerlei wil ondersteund worden door de overheid dan moet ze deze richtlijnen volgen. Belangrijkste innovatie daarin is de erkenning van de lokale bevolking als partij in de uitbouw van het toerisme. De volledige richtlijnen zijn terug te vinden op http://www.environment.gov.za/.
Ook Renzo en Martha van RAM hebben nieuws te melden. RAM is onze evenknie in Italië, tenminste wat de reizen betreft. Ze zijn erin geslaagd een partnerschap aan te gaan met het Italiaanse netwerk van fair trade winkels, wat bij ons de wereldwinkels zijn. Binnenkort komen er in al deze winkels een duurzaam toerisme stand met campagnemateriaal en promotie voor duurzaam toerisme initiatieven. Bovendien krijgen alle winkeluitbaters een vorming in duurzaam toerisme zodat ze klanten kunnen uitleggen waarover het gaat.
Hiermee is meteen de link gelegd naar eerlijke handel, een begrip dat ook voor toerisme opgaat en dat een belangrijke bijdrage kan leveren bij het invullen van handelsrelaties tussen landen.
Vooral lokaal toerisme is omvergeblazen door de Tsunami
Een ‘hot topic’ was de invloed van de Tsunami op het toerisme in Zuid-Oost Azië. Zoals steeds zijn het vooral de kleine lokale ondernemers die het zonder enige steun moeten stellen. In veel gevallen worden ze zelfs tegengewerkt. Uit vele landen komen alarmerende geluiden die zeggen dat ervan geprofiteerd wordt om de lucratieve kuststroken schoon te vegen en uit te verkopen aan buitenlandse investeerders. Regionale en lokale autoriteiten staan onder enorme druk, in alle getroffen landen.
In Sri Lanka is sprake van een brede bufferzone langs de kust waar niet meer mag gebouwd worden. Waar het massaal binnen gestroomde geld is gebleven voor de wederopbouw weet niemand zeker. Andere berichten verhalen over vluchtelingen van de oorlog die vroeger hun kampen op de stranden bouwden en nu alles kwijt zijn. Het niemandsland waar ze verbleven komt nu plots in handen van buitenlandse bedrijven.
En dat allemaal ondanks het programma dat is opgesteld door de Wereld Toerisme Organisatie, een programma waar niets op aan te merken is. Maar zoals vaak bij VN-programma’s schort het aan implementatie en procedures.
Bij wijze van ontspanning kon de internationale groep zaterdagavond kennismaken met de werking van Karavaan op de ledendag. De lofbetuigingen waren niet van de lucht: “zo goed georganiseerd, zoveel vrijwilligers in de weer om het allemaal vlot te laten verlopen, wat een dynamische organisatie hebben jullie…!” En zo is het. We mogen daar verdomd trots op zijn.
dinsdag, augustus 16, 2005
De LINK tussen inheemse volkeren en andersglobalisten
Het is meer dan vijf jaar geleden dat deze Link nog eens werd besteedt aan inheemse volkeren op het web. Meer bepaald in het aprilnummer van het millenniumjaar 2000. Dringend tijd voor een update. Want de wereld is veranderd ondertussen. De andersglobaliseringsbeweging heeft het levenslicht gezien tijdens “The battle of Seattle” in december 1999. In januari 2001 ontstonden de Sociale Fora in het Braziliaanse Porto Alegre, waar georganiseerde inheemse volkeren gaande weg meer invloed kregen op de agenda. En waar ze vooral een forum vonden om elkaar te ontmoeten. Want al is de biotoop van een hoogland Indiaan uit de Peruaanse Cordillera heel erg verschillend van deze van een Masaai uit de plateaus rond de Kilimanjaro, in de problematiek waarmee ze te maken hebben zitten twee constanten: de strijd om controle en zelfbeschikking.
Een belangrijke stap terug kwam er met de aanslagen van 11 september 2001 en Bush’ zijn wereldwijde ‘strijd tegen terreur.’ Een strijd die door vele corrupte regeringen in het zuiden is aangegrepen om hun eigen dissidente stemmen in de kiem te smoren. Een strijd ook die een fenomenale hausse in de internationale wapenhandel heeft op gang gebracht en omgekeerd de budgetten voor ontwikkeling naar beneden heeft geduwd. Allemaal geen goede evoluties voor inheemse volkeren.
Nochtans bleven ze niet stil zitten. Hun levenswijze staat wereldwijd zowat het meest onder druk. Vele van deze groepen hebben het toerisme ontdekt als bron van inkomsten. Wat ze eerst als een bedreiging ervoeren, blijkt nu, mits goed georganiseerd en in eigen handen uitgebaat, wel eens hun redding te kunnen worden. Vaak worden ze daarbij in eerste instantie geholpen door gespecialiseerde ngo’s. Het ligt immers niet voor de hand om in de verre hoofdstad je rechten te doen gelden op land waarvan je geen papieren hebt. Het is nog minder evident om je te verzetten tegen een ongrijpbare multinational die de natuurlijke hulpbronnen van jouw gebied wil exploiteren en liefst tegen een zo laag mogelijke kostprijs. Of tegen internationale touroperators die in de mooiste gebieden hotelcomplexen willen neerpoten... De nationale en internationale netwerken uit de “global justice movement,” zoals de andersglobaliseringsbeweging in de America’s wordt genoemd, brengen de nodige expertise bijeen, op alle niveaus. In ‘het westen,’ waar de meeste toeristen wonen, beginnen bewustmakingscampagnes effect te sorteren. Mensen willen weten wie precies van hun vakantiegeld profiteert, ze staan meer en meer open voor lokale initiatieven.
De vitaliteit van inheemse volkeren blijkt uit de volgende portaalsites:
http://www.nativeweb.com
Een bibliotheek van informatie over alles wat van ver of dichtbij met inheemse volkeren te maken heeft. Onder de pagina http://www.nativeweb.com/resources/travel_tourism vind je ingangen naar een hele reeks inheemse groepen die bezoeken aan hun gemeenschappen organiseren, overwegend in Noord-Amerika maar ook elders. Spijtig genoeg kan je de lijst niet geografisch sorteren.
http://www.redturs.org
De site van Redturs heeft al eens in een Link gestaan (februari 2004) maar evolueert snel. Het is nog steeds hét Latijns-Amerikaanse netwerk van duurzaam toerisme bestemmingen in Latijns-Amerika. De meeste inheemse groepen die zelf toerisme organiseren hebben onder deze koepel hun stek gevonden. Op 28 oktober 2003 keurden vertegenwoordigers van inheemse volkeren over heel Latijns Amerika een interessante tekst goed waarin ze een kader schetsen voor toerisme aan hun gemeenschappen. Hij is te bereiken via de homepage van RedTurs
http://www.unpo.org
Unpo is de organisatie van niet vertegenwoordigde volkeren en naties binnen de VN. Een groot deel van de vooral Aziatische inheemse volkeren zijn lid van deze koepel. Je vindt er o.m. een geografisch overzicht met al de identiteitskaarten van deze volkeren.
Een uitgebreidere lijst met linken vind je op http://www.kwia.be/links.htm, de site van de Steungroep voor Inheemse Volkeren.
Een belangrijke stap terug kwam er met de aanslagen van 11 september 2001 en Bush’ zijn wereldwijde ‘strijd tegen terreur.’ Een strijd die door vele corrupte regeringen in het zuiden is aangegrepen om hun eigen dissidente stemmen in de kiem te smoren. Een strijd ook die een fenomenale hausse in de internationale wapenhandel heeft op gang gebracht en omgekeerd de budgetten voor ontwikkeling naar beneden heeft geduwd. Allemaal geen goede evoluties voor inheemse volkeren.
Nochtans bleven ze niet stil zitten. Hun levenswijze staat wereldwijd zowat het meest onder druk. Vele van deze groepen hebben het toerisme ontdekt als bron van inkomsten. Wat ze eerst als een bedreiging ervoeren, blijkt nu, mits goed georganiseerd en in eigen handen uitgebaat, wel eens hun redding te kunnen worden. Vaak worden ze daarbij in eerste instantie geholpen door gespecialiseerde ngo’s. Het ligt immers niet voor de hand om in de verre hoofdstad je rechten te doen gelden op land waarvan je geen papieren hebt. Het is nog minder evident om je te verzetten tegen een ongrijpbare multinational die de natuurlijke hulpbronnen van jouw gebied wil exploiteren en liefst tegen een zo laag mogelijke kostprijs. Of tegen internationale touroperators die in de mooiste gebieden hotelcomplexen willen neerpoten... De nationale en internationale netwerken uit de “global justice movement,” zoals de andersglobaliseringsbeweging in de America’s wordt genoemd, brengen de nodige expertise bijeen, op alle niveaus. In ‘het westen,’ waar de meeste toeristen wonen, beginnen bewustmakingscampagnes effect te sorteren. Mensen willen weten wie precies van hun vakantiegeld profiteert, ze staan meer en meer open voor lokale initiatieven.
De vitaliteit van inheemse volkeren blijkt uit de volgende portaalsites:
http://www.nativeweb.com
Een bibliotheek van informatie over alles wat van ver of dichtbij met inheemse volkeren te maken heeft. Onder de pagina http://www.nativeweb.com/resources/travel_tourism vind je ingangen naar een hele reeks inheemse groepen die bezoeken aan hun gemeenschappen organiseren, overwegend in Noord-Amerika maar ook elders. Spijtig genoeg kan je de lijst niet geografisch sorteren.
http://www.redturs.org
De site van Redturs heeft al eens in een Link gestaan (februari 2004) maar evolueert snel. Het is nog steeds hét Latijns-Amerikaanse netwerk van duurzaam toerisme bestemmingen in Latijns-Amerika. De meeste inheemse groepen die zelf toerisme organiseren hebben onder deze koepel hun stek gevonden. Op 28 oktober 2003 keurden vertegenwoordigers van inheemse volkeren over heel Latijns Amerika een interessante tekst goed waarin ze een kader schetsen voor toerisme aan hun gemeenschappen. Hij is te bereiken via de homepage van RedTurs
http://www.unpo.org
Unpo is de organisatie van niet vertegenwoordigde volkeren en naties binnen de VN. Een groot deel van de vooral Aziatische inheemse volkeren zijn lid van deze koepel. Je vindt er o.m. een geografisch overzicht met al de identiteitskaarten van deze volkeren.
Een uitgebreidere lijst met linken vind je op http://www.kwia.be/links.htm, de site van de Steungroep voor Inheemse Volkeren.
woensdag, augustus 10, 2005
San Jose Declaration on Rural Community-Based Tourism - REDTURS Network
Op 28 oktober 2003 ratificeerden vertegenwoordigers van inheemse volkeren over heel Latijns Amerika deze interessante tekst. Ze erkennen daarin de waarde van duurzaam toerisme voor hun gemeenschappen maar vooral schetsen ze een realistisch kader waarin dit soort toerisme overal ingang kan vinden.
Zo legt de tekst de nadruk op de complementariteit van duurzaam toerisme voor het economisch overleven van de resp. gemeenschappen. Je volledige inkomen baseren op toerisme alleen is geen goed idee. NIet alleen omdat je de vraag naar toerisme niet in de hand hebt maar ook omdat het behoudt van ambachten en andere economische activiteiten op zich toerisme stimuleert.
Zo legt de tekst de nadruk op de complementariteit van duurzaam toerisme voor het economisch overleven van de resp. gemeenschappen. Je volledige inkomen baseren op toerisme alleen is geen goed idee. NIet alleen omdat je de vraag naar toerisme niet in de hand hebt maar ook omdat het behoudt van ambachten en andere economische activiteiten op zich toerisme stimuleert.
donderdag, juni 09, 2005
Een nieuw forum op de Tourism Concern website
Tourism Concern heeft een nieuw forum op haar website gezet. Als je lid bent van de website kan je mee discussiëren over 'responsible tourism.' Er is ook de mogelijkheid om onderzoeksprojecten en te bediscussiëren en vacatures voor vrijwilligers te plaatsen.
woensdag, juni 08, 2005
Latijns-Amerika ruilt CNN in voor eigen regionale tv-zender
Benieuwd of deze Latijns-Amerikaanse Al-Jazeera succes gaat hebben bij de gemiddelde inwoner van het continent. Een zekere aandeel aan stichtende boodschappen zal er wellicht wel ingaan, maar of die zender ook een hoog entertainment gehalte kan bieden? Telesur: een zender om te volgen!
Mobieltjes stimuleren economie ontwikkelingslanden
Het is ver gekomen. Laat geen toerist zich nog verbazen over de grote verspreiding van mobieltjes in ontwikkelingslanden. Mobieltjes kunnen dan wel bij uitstek een product van de moderniteit lijken, het zijn vooral handige instrumenten om menselijke netwerken te doen bloeien. En de praktisch ingestelde Afrikanen hebben er al snel het nut van ingezien om de infrastructurele problemen van hun verarmde landen te omzeilen. De moderniteit heeft trouwens allerminst het monopolie op het stimuleren van menselijke netwerken.
woensdag, april 13, 2005
Kook de wereld gaar
Met een lange warme zomer in het vooruitzicht kan je beginnen dromen van lange zomeravonden in de tuin of op een terras – met wat vrienden languit tafelen onder het genot van een ijsgekoeld glas witte wijn... De mooiste tijd van het jaar staat weer voor de deur. En als je dan niet het land uit bent, niets belet je om de wereld in je keuken te halen en volop aan het experimenteren te slaan. Gelukkig hoef je niet helemaal van nul te beginnen, want, hoe heette dat overheerlijke gerecht nu weer dat je vorig jaar keer op keer bestelde, op vakantie in Indonesië? Surf gewoon even het Net op en je hoeft niet meer naar de winkel voor een duur kookboek. Voor wereldkeuken moet je veelal op Nederlandse sites zijn, tenminste als je de uitleg in het Nederlands wil. En met al die vreemde ingrediënten is dat vaak toch het makkelijkst. Belgische sites hebben het meer voor eigen keuken en daar hebben we het nu eens niet over. Alvast veel kook- en proefplezier! http://users.raketnet.nl/ldekker/alles-afrikaanse-recepten-startpagina.htm
De Afrikaanse keuken. Een grote onbekende in ons collectief culinair onderbewustzijn. Maar wat een weelde aan smaken! Op deze site vindt je alles wat je tong kan strelen of bijten. Zowel voor-, na- als hoofdgerechten. Maar ook soepen, sauzen, bijgerechten enz. Je kan overigens ook per land zoeken, erg handig als je iets specifiek zoekt. De moeite.
http://www.ummah.com/family/recipes.html
Humous – Tajin – Tabouleh. Inderdaad, je bent hier volop in het midden oosten belandt: een site boordevol heerlijke recepten. Druk er enkele af en ga er mee je lokale Marokkaanse kruidenier verbazen, en daarna... je vrienden met je kookkunsten. Wel in het engels, maar heel verstaanbaar. Een heel mooie selectie trouwens.
http://users.bart.nl/~kamphuys/recepten
Ooit al van Gado Gado gehoord? Eigenlijk is het Javaans van oorsprong maar in het Oost-Indische Suriname zijn ze er minstens even zot op. Maar verder staat deze haast eindeloze lijst Surinaamse gerechten (met zulke aanraders zoals ‘Kap Kap Agumeti’) voor eindeloos veel kook- en eetplezier. En een uitstekende intro in de begeesterende wereld van de Latino-Aziatische Fusion!
http://indo-recipes.tk/
De oorspronkelijke indonesische keuken mag hier dan ook niet ontbreken. Met foto’s van alle gerechten, een uitgebreide index en – niet onbelangrijk – een woordenlijst als je Bahasa niet dát meer is. Ben je echt gebeten door deze keuken? Er is zelfs een forum waar je weetjes kan uitwisselen met andere enthousiastelingen.
http://www.lekkeroosters.nl/chinese%20recepten.htm
Een eerder beperkt aantal Chinese recepten, maar ook meteen een selectie Indiase, Japanse en Thaise keuken enz. Goed als je niet té veel keuze wil.
http://www.pastasite.nl/keuken.php En tenslotte, als we het dan toch over de grote keukens van de wereld hebben, dan mag de Italiaanse natuurlijk niet ontbreken. Op deze ‘pastasite’ vind je heel wat culinaire juweeltjes, netjes onderverdeeld per soort (de lijst met Italiaanse salades is indrukwekkend). Snel gevonden, heerlijk gekookt! Geniet ervan deze zomer.
De Afrikaanse keuken. Een grote onbekende in ons collectief culinair onderbewustzijn. Maar wat een weelde aan smaken! Op deze site vindt je alles wat je tong kan strelen of bijten. Zowel voor-, na- als hoofdgerechten. Maar ook soepen, sauzen, bijgerechten enz. Je kan overigens ook per land zoeken, erg handig als je iets specifiek zoekt. De moeite.
http://www.ummah.com/family/recipes.html
Humous – Tajin – Tabouleh. Inderdaad, je bent hier volop in het midden oosten belandt: een site boordevol heerlijke recepten. Druk er enkele af en ga er mee je lokale Marokkaanse kruidenier verbazen, en daarna... je vrienden met je kookkunsten. Wel in het engels, maar heel verstaanbaar. Een heel mooie selectie trouwens.
http://users.bart.nl/~kamphuys/recepten
Ooit al van Gado Gado gehoord? Eigenlijk is het Javaans van oorsprong maar in het Oost-Indische Suriname zijn ze er minstens even zot op. Maar verder staat deze haast eindeloze lijst Surinaamse gerechten (met zulke aanraders zoals ‘Kap Kap Agumeti’) voor eindeloos veel kook- en eetplezier. En een uitstekende intro in de begeesterende wereld van de Latino-Aziatische Fusion!
http://indo-recipes.tk/
De oorspronkelijke indonesische keuken mag hier dan ook niet ontbreken. Met foto’s van alle gerechten, een uitgebreide index en – niet onbelangrijk – een woordenlijst als je Bahasa niet dát meer is. Ben je echt gebeten door deze keuken? Er is zelfs een forum waar je weetjes kan uitwisselen met andere enthousiastelingen.
http://www.lekkeroosters.nl/chinese%20recepten.htm
Een eerder beperkt aantal Chinese recepten, maar ook meteen een selectie Indiase, Japanse en Thaise keuken enz. Goed als je niet té veel keuze wil.
http://www.pastasite.nl/keuken.php En tenslotte, als we het dan toch over de grote keukens van de wereld hebben, dan mag de Italiaanse natuurlijk niet ontbreken. Op deze ‘pastasite’ vind je heel wat culinaire juweeltjes, netjes onderverdeeld per soort (de lijst met Italiaanse salades is indrukwekkend). Snel gevonden, heerlijk gekookt! Geniet ervan deze zomer.
dinsdag, april 12, 2005
Journal of Sustainable Tourism - Vol 7:3&4
Een interessante website anex E-Zine met essays over Duurzaam Toerisme. Auteurs zijn meestal academici maar dat wil niet zeggen dat het steeds droge teksten zijn. Soms gaan ze zelfs de filosofische toer op zoals Brien Wheeller met "The Truth? The Hole Truth. Everything but the Truth. Tourism and Knowledge: A Septic Sceptic’s Perspective." Goed voor wanneer je wat tijd aangenaam te doden hebt en toch de indruk wil hebben achteraf dat je wat geleerd hebt (het 'Alain de Boton gevoel' zo je wil) - een lange vlucht bvb of al wachtend op een Afrikaanse bus.
Andere stukken zijn dan weer wetenschappelijk doorwrochte artikels of case studies. Zo schreef Eman Helmy er één over Egypte: duurzame manieren om het archeologisch patrimonium te bewaren en tegelijk het toerisme gebruiken als inkomstenbron.
De geografische spreiding van de stukken die aan bod komen overspannen de wereld, als je écht up-to-date wil blijven is dit een prima startpunt.
Andere stukken zijn dan weer wetenschappelijk doorwrochte artikels of case studies. Zo schreef Eman Helmy er één over Egypte: duurzame manieren om het archeologisch patrimonium te bewaren en tegelijk het toerisme gebruiken als inkomstenbron.
De geografische spreiding van de stukken die aan bod komen overspannen de wereld, als je écht up-to-date wil blijven is dit een prima startpunt.
zondag, februari 27, 2005
Tourism and Sustainable Development. A Case Study in East-Africa
Tourism and sustainable development Op deze site vind je de thesis die Gert D. in 2001 maakte in Arusha. Interessant werk dat exemplarisch kan zijn voor 'toerisme in het zuiden.' Al verschillen de omstandigheden van regio tot regio en van land tot land, de pijnpunten komen steeds terug: de macht van de internationale touroperators, hun controle over de aanvoerlijnen van het toerisme (de luchtvaartmaatschappijen) en de marketing naar de toeristen toe, m.a.w. zij bepalen voor een groot stuk waar toeristen op af komen. In de landen die toeristen ontvangen is er de corruptie bij de overheid en het gebrek aan controle en participatie van de lokale bevolking. Tenslotte de lokale kleinschalige touroperators die kampen met een gebrek aan gekwalificeerd personeel, nauwelijks kapitaal hebben om te investeren en elkaar doodconcureren in een waanzinnige prijzenslag. Deze laatsten worden vaak nog als onderaannemers tegen elkaar uitgespeeld door de internationale bedrijven.
In de twee laatste hoofdstukken wordt het voorbeeld bekeken van Longido, een Massaai dorp dat met steun van de Nederlandse ngo SNV haar eigen toerisme project kon uitbouwen. De steun werd in 2000 afgebouwd en nu functioneert het project op zichzelf. De inleidende beschrijving van de gemeenschap met haar sociale organisatie is nogal kort maar dat wordt goedgemaakt met de uitgebreide beschrijving van het project dat als belangrijkste boodschap draagt, de verantwoordelijkheid van zowel de toerist als de lokale bevolking. In tegendeel tot bij het gewone toerisme participeert die lokale bevolking en draagt er ook de vruchten van, zowel individueel als collectief. Duurzaamheid en een participatieve aanpak dus. En het werkt! Ondanks de terechte kritische bemerkingen op het einde.
(Het doet me denken aan het overlegmodel dat in het Braziliaanse Porto Alegre wordt gehanteerd)
Op de site nog wat leuke extra's zoals geluidsfragmenten van interviews en een zoekmogelijkheid doorheen de tekst van de hele tekst. De moeite alleszins.
In de twee laatste hoofdstukken wordt het voorbeeld bekeken van Longido, een Massaai dorp dat met steun van de Nederlandse ngo SNV haar eigen toerisme project kon uitbouwen. De steun werd in 2000 afgebouwd en nu functioneert het project op zichzelf. De inleidende beschrijving van de gemeenschap met haar sociale organisatie is nogal kort maar dat wordt goedgemaakt met de uitgebreide beschrijving van het project dat als belangrijkste boodschap draagt, de verantwoordelijkheid van zowel de toerist als de lokale bevolking. In tegendeel tot bij het gewone toerisme participeert die lokale bevolking en draagt er ook de vruchten van, zowel individueel als collectief. Duurzaamheid en een participatieve aanpak dus. En het werkt! Ondanks de terechte kritische bemerkingen op het einde.
(Het doet me denken aan het overlegmodel dat in het Braziliaanse Porto Alegre wordt gehanteerd)
Op de site nog wat leuke extra's zoals geluidsfragmenten van interviews en een zoekmogelijkheid doorheen de tekst van de hele tekst. De moeite alleszins.
dinsdag, februari 15, 2005
Revival van de Zeppelin
Maartse buien en Aprilse grillen kunnen het niet meer verhelen: de lente is in het land. En zoals vanouds begint het dan te kribbelen bij velen. Want ondertussen is weer een succesvolle editie van de Landencocktail gepasseerd. Ook de Adventure Affair is voorbij, en zelfs het vakantiesalon trok weer veel volk. Iedereen heeft zijn vakantie gepland of is er volop mee bezig. Tijd om nog eens te denken aan wat andere aspecten en die vakantie te spiegelen aan de toekomst. Met andere woorden, hoe duurzaam reizen we? Kunnen de landen waar we naar toe reizen een graantje meepikken? Zullen onze kinderen ook nog de mogelijkheid hebben om die mooie, ongerepte plekken te bezoeken – ze zijn steeds dunner gezaaid. En wat met het milieu? Duurzaam toerisme geeft niet het definitieve antwoord op al deze vragen, maar als we er niet met zijn allen dringend gaan achterstaan dan is het antwoord ongetwijfeld negatief.
http://www.vakantiespiegel.nl/
Een informatieve site met heel wat erg toegankelijke teksten over wat duurzaam toerisme is en hoe we allemaal kunnen trachten onze vakantie een duurzamer karakter te geven. Het is veel tekst en het leest het best als je ze uitdrukt. Voor een aantal landen hebben ze een lijst met duurzame accommodaties en specifieke informatie over gedragscodes, mensenrechten, respect voor milieu en praktische tips.
http://www.duurzaamtoerisme.be/
Natuurlijk is er ook de kennisdatabank van het Infopunt Duurzaam Toerisme. Hier kan de die-hard terecht voor meer theoretische achtergrond.
http://www.tegastin.nl/
Elke Joker reiziger krijgt (indien beschikbaar over dat land) een boekje uit de reeks “Te Gast In” mee. De reeks heeft een eigen website.
Leuk hier is ook een nieuw initiatief voor iedereen die met kinderen op reis wil of reeds ervaringen hierover wil delen. De uitgevers zijn hierover een boek aan het samenstellen waarop je reeds kan intekenen. Binnenkort komt er ook een speciale website waar iedereen tips e.d. kwijt zal kunnen. Kijk alvast op http://www.tegastin.nl/kidsopreis.html
http://www.voetafdruk.be/
Nog nooit gehoord over de ecologische voetafdruk? Dan moet je je dringend eens informeren. Kan de aarde ons wel blijven dragen? Jij leeft, dus je gebruikt een stukje aarde. Hoeveel? Dat hangt af van wat en hoe(veel) je consumeert. Op deze planeet is ruim 11 miljard hectare grond beschikbaar om van te leven. We zijn met ongeveer 6 miljard mensen en nog een hele hoop andere levende wezens. Dat betekent dat ieder van ons recht heeft op ongeveer 1,7 hectare (is ruim 3 voetbalvelden per persoon). De gemiddelde Belg gebruikt echter 6,7 hectare per persoon (13 voetbalvelden), de Amerikaan 9,7 hectare (19 voetbalvelden). Ruim te veel dus. De landen uit het zuiden echter gebruiken minder dan waar ze recht op hebben, de Tanzaniaan zit aan 1 hectare, de Indiër doet het met slechts 0,8 hectare. Denk daar eens over na tijdens je volgende reis…
Op http://www.voetafdruk.be/html/voetafdruk/test/test.htm kan je je eigen ecologische voetafdruk laten meten.
http://www.chooseclimate.org/flying/mapcalc.html
Wil je wel eens weten wat je precies verbruikt aan energie bij je vliegtuigreis? Deze site mét heuse wereldkaart rekent het voor je uit. En pas op, het resultaat is niet voor gevoelige kijkers… Een pleidooi om even na te denken voor je weer op het vliegtuig stapt. Voor de meeste kleinere afstanden zijn er tegenwoordig trouwens wel goede alternatieven te vinden.
Overigens wordt er al een tijdje nagedacht over milieuvriendelijk luchtverkeer. Kijk maar eens op http://www.platformluchtschepen.nl/. Of wat zou je ervan zeggen om, in de nabije toekomst, de zeppelin te nemen naar Barcelona?
http://www.vakantiespiegel.nl/
Een informatieve site met heel wat erg toegankelijke teksten over wat duurzaam toerisme is en hoe we allemaal kunnen trachten onze vakantie een duurzamer karakter te geven. Het is veel tekst en het leest het best als je ze uitdrukt. Voor een aantal landen hebben ze een lijst met duurzame accommodaties en specifieke informatie over gedragscodes, mensenrechten, respect voor milieu en praktische tips.
http://www.duurzaamtoerisme.be/
Natuurlijk is er ook de kennisdatabank van het Infopunt Duurzaam Toerisme. Hier kan de die-hard terecht voor meer theoretische achtergrond.
http://www.tegastin.nl/
Elke Joker reiziger krijgt (indien beschikbaar over dat land) een boekje uit de reeks “Te Gast In” mee. De reeks heeft een eigen website.
Leuk hier is ook een nieuw initiatief voor iedereen die met kinderen op reis wil of reeds ervaringen hierover wil delen. De uitgevers zijn hierover een boek aan het samenstellen waarop je reeds kan intekenen. Binnenkort komt er ook een speciale website waar iedereen tips e.d. kwijt zal kunnen. Kijk alvast op http://www.tegastin.nl/kidsopreis.html
http://www.voetafdruk.be/
Nog nooit gehoord over de ecologische voetafdruk? Dan moet je je dringend eens informeren. Kan de aarde ons wel blijven dragen? Jij leeft, dus je gebruikt een stukje aarde. Hoeveel? Dat hangt af van wat en hoe(veel) je consumeert. Op deze planeet is ruim 11 miljard hectare grond beschikbaar om van te leven. We zijn met ongeveer 6 miljard mensen en nog een hele hoop andere levende wezens. Dat betekent dat ieder van ons recht heeft op ongeveer 1,7 hectare (is ruim 3 voetbalvelden per persoon). De gemiddelde Belg gebruikt echter 6,7 hectare per persoon (13 voetbalvelden), de Amerikaan 9,7 hectare (19 voetbalvelden). Ruim te veel dus. De landen uit het zuiden echter gebruiken minder dan waar ze recht op hebben, de Tanzaniaan zit aan 1 hectare, de Indiër doet het met slechts 0,8 hectare. Denk daar eens over na tijdens je volgende reis…
Op http://www.voetafdruk.be/html/voetafdruk/test/test.htm kan je je eigen ecologische voetafdruk laten meten.
http://www.chooseclimate.org/flying/mapcalc.html
Wil je wel eens weten wat je precies verbruikt aan energie bij je vliegtuigreis? Deze site mét heuse wereldkaart rekent het voor je uit. En pas op, het resultaat is niet voor gevoelige kijkers… Een pleidooi om even na te denken voor je weer op het vliegtuig stapt. Voor de meeste kleinere afstanden zijn er tegenwoordig trouwens wel goede alternatieven te vinden.
Overigens wordt er al een tijdje nagedacht over milieuvriendelijk luchtverkeer. Kijk maar eens op http://www.platformluchtschepen.nl/. Of wat zou je ervan zeggen om, in de nabije toekomst, de zeppelin te nemen naar Barcelona?
woensdag, februari 02, 2005
Mangroves en de bescherming van de tropische kusten
Iedereen die de Tsunami-berichtgeving met een enigszins kritisch oor heeft gevolgd kon zich, ondanks alle ellende, vragen stellen bij de oorzaken van de ramp. Zo werd algemeen gesteld dat de omvang van de ramp uitsluitend te wijten was aan een natuurfenomeen waaraan verder niemand iets kon verhelpen. Dat is op zijn zachts gezegd niet helemaal juist. Natuurlijk was er het ontbreken van een behoorlijk waarschuwingssysteem, als evidente kritiek. (Halvelingse berichten over de Noord-Amerikaanse marine die alles zou hebben zien aankomen maar niets communiceerde naar de landen die in gevaar verkeerden zijn wel nooit echt bevestigd...).
Anderzijds is het vooral de arme bevolking die het dichtst bij de kust woont en dus het hardst getroffen werd. Zij waren niet verzekerd en onbeschermd tegen het natuurgeweld (overigens een constante bij natuurrampen overal ter wereld waar verpauperde groepen mensen verplicht worden te gaan wonen op de kwetsbaarste plekken).
Grote hotelcomplexen daarentegen zijn steeds in handen van grote touroperatoren die vaak op allerlei manieren verzekert waren tegen rampspoed of alleszins genoeg financiële middelen kunnen mobiliseren om snel weer 'up and running' te zijn.
Eén van de grootste problemen voor al deze kuststreken is van ecologische aard: door de intensieve garnalenteelt, de overbevissing en de constante druk van bouwpromotoren en kusttoerisme werd het fragiele evenwicht van de kuststroken ernstig aangetast. Koraalriffen en magrovewouden zijn op vele plaatsen nagenoeg verdwenen. Net die ecosystemen die vroeger een efficiënte dam opwierpen tegen het watergeweld van vloedgolven. In de laatste 50 jaar verdween meer dan de helft van 's werelds mangrovewouden!
Prof. Philip Folk (VUB) weet meer over deze problematiek en pleegde er een boeiend artikel over op de website van Attac.
Anderzijds is het vooral de arme bevolking die het dichtst bij de kust woont en dus het hardst getroffen werd. Zij waren niet verzekerd en onbeschermd tegen het natuurgeweld (overigens een constante bij natuurrampen overal ter wereld waar verpauperde groepen mensen verplicht worden te gaan wonen op de kwetsbaarste plekken).
Grote hotelcomplexen daarentegen zijn steeds in handen van grote touroperatoren die vaak op allerlei manieren verzekert waren tegen rampspoed of alleszins genoeg financiële middelen kunnen mobiliseren om snel weer 'up and running' te zijn.
Eén van de grootste problemen voor al deze kuststreken is van ecologische aard: door de intensieve garnalenteelt, de overbevissing en de constante druk van bouwpromotoren en kusttoerisme werd het fragiele evenwicht van de kuststroken ernstig aangetast. Koraalriffen en magrovewouden zijn op vele plaatsen nagenoeg verdwenen. Net die ecosystemen die vroeger een efficiënte dam opwierpen tegen het watergeweld van vloedgolven. In de laatste 50 jaar verdween meer dan de helft van 's werelds mangrovewouden!
Prof. Philip Folk (VUB) weet meer over deze problematiek en pleegde er een boeiend artikel over op de website van Attac.
maandag, januari 31, 2005
Carfree cities zijn 'carefree' cities
Leefbare steden zijn maakbaar. Het wordt in steeds bredere kringen erkend en herkend. Het aantal publicaties over stadsplanning, openbaar vervoer en gezond wonen in de stad neemt hand over hand toe. Enkele maanden geleden kocht ik op het Europees Sociaal Forum in Londen een interessant werkje van Harley Sherlock "cities are good for us." Interessant vooral omwille van zijn lange historische aanloop voor hij bij de moderne stadsomgeving uit komt.
Nu komt de Amerikaan J.H. Crawford met een boek over autovrije steden: "carfree cities." Daarin ontwikkelt de auteur, een internationaal vermaard specialist in stadsplanning, een ingenieus model voor nieuwe steden waar auto's overbodig worden. Nieuw is dat hij een mooi uitgewerkte website aan het boek koppelt: http://www.carfree.com. Naast zijn theoretische modellen voor nieuwe autovrije steden zet hij een aantal oorspronkelijke autoluwe steden in de kijker zoals Venetië en de historische Marokkaanse keizersteden. Via een fototour kan je door deze oude steden 'wandelen,' zonder gevaar overreden te worden. Prachtige foto's overigens.
Ondanks de mogelijke tegenwerpingen van bewoners en winkeliers is het niet moeilijk te bedenken welk toeristisch potentieel je opent door op zijn minst de binnensteden te ontsluiten voor voetgangers. Vraag maar aan de middenstanders in de vele winkel-wandelstraten van onze binnensteden, die eerst met een lichte paniek werden bevangen toen hun straat autovrij werd gemaakt, want "de klanten zouden wegblijven als ze niet meer tot voor de deur konden rijden." Niet dus, tot grote tevredenheid van de winkeliers bleven de klanten allerminst weg, meer nog, ze maakten er een uitstap van. Want zeg nu zelf, hoe veel aangenamer is het niet om rustig voorbij de vitrines te wandelen, om de straat te kunnen oversteken zonder omkijken. Alles dat je hoort zijn stemmen en voetstappen, geen lawaaierige motoren of uitlaatgassen in je gezicht.
In het Engels zit er trouwens maar één letter verschil op "carfree" en "carefree," dat kan geen toeval zijn.
Nu komt de Amerikaan J.H. Crawford met een boek over autovrije steden: "carfree cities." Daarin ontwikkelt de auteur, een internationaal vermaard specialist in stadsplanning, een ingenieus model voor nieuwe steden waar auto's overbodig worden. Nieuw is dat hij een mooi uitgewerkte website aan het boek koppelt: http://www.carfree.com. Naast zijn theoretische modellen voor nieuwe autovrije steden zet hij een aantal oorspronkelijke autoluwe steden in de kijker zoals Venetië en de historische Marokkaanse keizersteden. Via een fototour kan je door deze oude steden 'wandelen,' zonder gevaar overreden te worden. Prachtige foto's overigens.
Ondanks de mogelijke tegenwerpingen van bewoners en winkeliers is het niet moeilijk te bedenken welk toeristisch potentieel je opent door op zijn minst de binnensteden te ontsluiten voor voetgangers. Vraag maar aan de middenstanders in de vele winkel-wandelstraten van onze binnensteden, die eerst met een lichte paniek werden bevangen toen hun straat autovrij werd gemaakt, want "de klanten zouden wegblijven als ze niet meer tot voor de deur konden rijden." Niet dus, tot grote tevredenheid van de winkeliers bleven de klanten allerminst weg, meer nog, ze maakten er een uitstap van. Want zeg nu zelf, hoe veel aangenamer is het niet om rustig voorbij de vitrines te wandelen, om de straat te kunnen oversteken zonder omkijken. Alles dat je hoort zijn stemmen en voetstappen, geen lawaaierige motoren of uitlaatgassen in je gezicht.
In het Engels zit er trouwens maar één letter verschil op "carfree" en "carefree," dat kan geen toeval zijn.
zondag, januari 30, 2005
Plaatselijke bevolking vaak verstoken van vetpotten toerisme
Zelf kan ik er niet bij zijn dit jaar, op het Wereld Sociaal Forum. Gelukkig stuurde het Mondiaal Magazine MO* wel hun redacteur Alma De Wallsche en vond zij de tijd om tussen de honderden andere thema's door de actualiteit rond duurzaam toerisme op te pikken. Ze schreef er prompt een artikel over op Globalisering.com. Om vast te stellen dat er nog veel werk aan de winkel is, vooraleer arme bevolkingen in het zuiden een graantje mee kunnen pikken van de grootste industrie ter wereld...
Abonneren op:
Posts (Atom)